بلای دل کز آن بالا بصد از سحاب اصفهانی غزل 154

1 بلای دل کز آن بالا بصد غم مبتلا باشد کسی داند که چون دل مبتلای آن بلا باشد

2 نمی خواهم کسی از جانب او پیک ما باشد گرش قاصد صبا، پیغام پیغام وفا باشد

3 ز بیماران درد عشق آنکس را دوا باید که درد عاشقی را چاره فرما از دوا باشد

4 توان دانست چونی در وفا کز هم نشینانت به هر کس آشنایی می کنم ناآشنا باشد

5 به حکم او چو امروزم بسی بردند تا مقتل سزد رویم اگر از بیم بخشش در قفا باشد

6 (سحاب) از درد رشک نیکوان گر ایمنی خواهی نگاری را بدست آور که بی مهر و وفا باشد