صنما چنان از جلال الدین محمد مولوی غزل 2832

1 صنما چنان لطیفی که به جان ما درآیی صنما به حق لطفت که میان ما درآیی

2 تو جهان پاک داری نه وطن به خاک داری چه شود اگر زمانی به جهان ما درآیی

3 تو لطیف و بی‌نشانی ز نهان‌ها نهانی بفروزد این نهانم چو نهان ما درآیی

4 چو تو راست ای سلیمان همگی زبان مرغان تو به لب چه شهد بخشی چو زبان ما درآیی

5 به جهان ملک تویی بس نکشد کمان تو کس بپرم چو تیر اگر تو به کمان ما درآیی

6 بخرام شمس تبریز که تو کیمیای حقی همه مس ما شود زر چو به کان ما درآیی