سر از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 1067

1 سر برآور ای حریف و روی من بین همچو زر جان سپر کردم ولیکن تیر کم زن بر سپر

2 این جگر از تیرها شد همچو پشت خارپشت رحم کردی عشق را بودی جگر

3 من رها کردم جگر را هرچ خواهد گو بشو بر دهانم زن اگر من زین سخن گویم دگر

4 بنده ساقی عشقم مست آن دردی درد گوشه‌ای سرمست خفتم فارغم از خیر و شر

5 گر بیاید غم بگویم آنک غم می‌خورد رفت رو به بازار و ربابی از برای من بخر