محنت این سرا بکش ریحِ نجات از فیض کاشانی غزل 287

1 محنت این سرا بکش ریحِ نجات می‌رسد در ظلمات صبر کن آب حیات می‌رسد

2 گر تو کنی به دوست رو، تن بدهی به حکم او صد مددش به جان تو از جذبات می‌رسد

3 بهر حلاوت حیات تن به نبات عشق ده چوب چو در شکر رسد شاخ نبات می‌رسد

4 بار صلوه را بکش تلخی صوم را بچش بهر صلات و صوم از او صد صلوات می‌رسد

5 مالی اگر رسد برات از دل خوش بده زکات در دو سرا دهنده را اجر زکات می‌رسد

6 حج بگذار اگر ترا هست توان و طاقتی در ره کعبه حاج را صد برکات می‌رسد

7 عشق بورز ای پسر در ره عشق باز سر کشتهٔ عشق دوست را تازه حیات می‌رسد

8 در ره حق ثبات ورز تا برسی به دوست فیض عذر فتور خواستن کسی به ثبات می‌رسد