مقصود عاشقان دو عالم از سعدی شیرازی غزل 1067

1 مقصود عاشقان دو عالم لقای توست مطلوب طالبان به حقیقت رضای توست

2 هر جا که شهریاری و سلطان و سروریست محکوم حکم و حلقه به گوش گدای توست

3 بودم بر آن که عشق تو پنهان کنم ولیک شهری تمام غلغله و ماجرای توست

4 هر جا که پادشاهی و صدری و سروریست موقوف آستان در کبریای توست

5 قومی هوای نعمت دنیا همی پزند قومی هوای عقبی و ما را هوای توست

6 هر جا سریست خستهٔ شمشیر عشق تو هر جا دلیست بستهٔ مهر و هوای توست

7 کس را بقای دائم و عهد قدیم نیست جاوید پادشاهی و دائم بقای توست

8 گر می‌کشی به لطف وگر می‌کشی به قهر ما راضییم هرچه بود رای رای توست

9 امید هر کسی به نیازی و حاجتی است امید ما به رحمت بی‌منتهای توست

10 هر کس امیدوار به اعمال خویشتن سعدی امیدوار به لطف و عطای توست