قوله از رشیدالدین میبدی کشف الاسرار و عدة الابرار 1

قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. ,

سَبِّحِ اسْمَ رَبِّکَ الْأَعْلَی (۱) بپاکی و بی‌عیبی بستای خداوند خویش را آن برتر پاکتر. ,

الَّذِی خَلَقَ فَسَوَّی (۲) او که بیافرید و در خور و هموار آفرید. ,

وَ الَّذِی قَدَّرَ و او که باز انداخت آفریده خویش را در آفرینش فَهَدی‌ (۳) و در دل داد آنچه خواست و آن راه که خواست برو آراست. ,

وَ الَّذِی أَخْرَجَ الْمَرْعی‌ (۴) و او که بیرون آورد از زمین چراگاه‌های پر گیاه. ,

فَجَعَلَهُ غُثاءً أَحْوی‌ (۵) آخر آن را کاه کرد سیاه. ,

سَنُقْرِئُکَ فَلا تَنْسی‌ (۶) آری بر تو میخوانیم و نگه میداریم تا فراموش نکنی. ,

إِلَّا ما شاءَ اللَّهُ مگر آنچه اللَّه خواهد إِنَّهُ یَعْلَمُ الْجَهْرَ وَ ما یَخْفی‌ (۷) که اللَّه میداند آنچه آشکار است از کردار و آواز بلند و آنچه نهان ماند. ,

وَ نُیَسِّرُکَ لِلْیُسْری‌ (۸) و بر تو آسان می‌کنیم راه راستی و رستگی. ,

فَذَکِّرْ إِنْ نَفَعَتِ الذِّکْری‌ (۹) پند ده و در یاد ده که سود دارد پند دادن و در یاد دادن. ,

سَیَذَّکَّرُ مَنْ یَخْشی‌ (۱۰) پند گیرد و یادگار پذیرد او که خدای شناسد و ازو ترسد. ,

یَتَجَنَّبُهَا الْأَشْقَی (۱۱) و بپرهیزد از پند پذیرفتن آن بدبخت‌تر بدبخت. ,

الَّذِی یَصْلَی النَّارَ الْکُبْری‌ (۱۲) او که بآن آتش مهین رسد سوختن را. ,

ثُمَّ لا یَمُوتُ فِیها وَ لا یَحْیی‌ (۱۳) پس آن گه نمیرد که رهد و نه چنان زید که خواهد. ,

قَدْ أَفْلَحَ مَنْ تَزَکَّی (۱۴) پاک شد و هنری و پیروز آمد او که چیزی داد از بهر اللَّه از مال خویش. ,

وَ ذَکَرَ اسْمَ رَبِّهِ فَصَلَّی (۱۵) و نام خداوند خویش برد بپاکی و یگانگی و با آن نماز کند. ,

بَلْ تُؤْثِرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا (۱۶) نه چنین میکنید که این جهان بر آن جهان برمی‌گزینید. ,

وَ الْآخِرَةُ خَیْرٌ وَ أَبْقی‌ (۱۷) و آن جهان به است که آن جهان بماند. ,

إِنَّ هذا لَفِی الصُّحُفِ الْأُولی‌ (۱۸) این سخنان و این پیغام در صحیفه‌های پیش است. ,

صُحُفِ إِبْراهِیمَ وَ مُوسی‌ (۱۹) در صحیفه‌های ابراهیم و موسی علیهما السّلام. ,