1 قوله تعالی: بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ بنام خداوند فراخ بخشایش مهربان. وَ النَّهارِ إِذا تَجَلَّی (۲) و بروز که روشن گردد و پیدا.

2 وَ اللَّیْلِ إِذا یَغْشی‌ (۱) بشب که در سر جهانیان درآید. وَ ما خَلَقَ الذَّکَرَ وَ الْأُنْثی‌ (۳) بآفرینش نر و ماده.

إِنَّ سَعْیَکُمْ لَشَتَّی (۴) که کردار شما بس پراکنده است و دورادور از یکدیگر. ,

فَأَمَّا مَنْ أَعْطی‌ امّا آن کس که از تن و مال خویش حقّ بداد وَ اتَّقی‌ (۵) و بپرهیزید. ,

5 وَ صَدَّقَ بِالْحُسْنی‌ (۶) و وعده نیکو استوار داشت. فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْیُسْری‌ (۷) آری او را ساخته کنیم و آسان.

وَ أَمَّا مَنْ بَخِلَ وَ اسْتَغْنی‌ (۸) و امّا آن که دست فرو گرفت و خود را بی‌نیاز دید. ,

وَ کَذَّبَ بِالْحُسْنی‌ (۹) و وعده را دروغ شمرد. ,

فَسَنُیَسِّرُهُ لِلْعُسْری‌ (۱۰) آری ساخته کنیم و آسان کار راه دوزخ او را. ,

وَ ما یُغْنِی عَنْهُ مالُهُ و چه سود دارد و چه بکار آید او را مال او؟ إِذا تَرَدَّی (۱۱) آن گاه که بسر در دوزخ افتد! ,

إِنَّ عَلَیْنا لَلْهُدی‌ (۱۲) بر ماست آگاه کردن. ,

وَ إِنَّ لَنا لَلْآخِرَةَ وَ الْأُولی‌ (۱۳) و ما راست آن گیتی و این گیتی. ,

12 فَأَنْذَرْتُکُمْ آگاه کردیم شما را ناراً تَلَظَّی (۱۴) از آتشی زبانه زنان. لا یَصْلاها نسوزد بآن إِلَّا الْأَشْقَی (۱۵).

الَّذِی کَذَّبَ وَ تَوَلَّی (۱۶) مگر آن بدبخت که دروغ‌زن گرفت و برگشت. ,

وَ سَیُجَنَّبُهَا و از آتش دور کرده آمد الْأَتْقَی (۱۷) آن پرهیزگار. ,

الَّذِی یُؤْتِی مالَهُ آن که مال خویش می‌دهد یَتَزَکَّی (۱۸) بآن پاکی و هنری و نیکو نامی میجوید ,

وَ ما لِأَحَدٍ عِنْدَهُ مِنْ نِعْمَةٍ و نیست هیچکس را بنزدیک او دستی تُجْزی‌ (۱۹) که آن را پاداش میباید کرد. ,

إِلَّا ابْتِغاءَ وَجْهِ رَبِّهِ الْأَعْلی‌ (۲۰) مگر جستن خشنودی خدای خویش را آن برتر بزرگوارتر. ,

وَ لَسَوْفَ یَرْضی‌ (۲۱) و آری خشنود گردد. ,