قوله از رشیدالدین میبدی کشف الاسرار و عدة الابرار 10

قوله تعالی: «وَ لَقَدْ آتَیْناکَ سَبْعاً مِنَ الْمَثانِی» ترا دادیم سبع مثانی، «وَ الْقُرْآنَ الْعَظِیمَ (۸۷)» و قرآن بزرگوار. ,

«لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ» نگرد و چشم خویش در آن نبندی و ننگری، «إِلی‌ ما مَتَّعْنا بِهِ» بآنک ایشان را بر خوردار کردیم بآن، «أَزْواجاً مِنْهُمْ» قومی را از مردان و زنان، «وَ لا تَحْزَنْ عَلَیْهِمْ» و بر ایشان اندوه نخوری، «وَ اخْفِضْ جَناحَکَ لِلْمُؤْمِنِینَ (۸۸)» و فروتن باش گرویدگان را. ,

«وَ قُلْ إِنِّی أَنَا النَّذِیرُ الْمُبِینُ (۸۹)» و گوی که من بیم نمایم آشکارا. ,

«کَما أَنْزَلْنا عَلَی الْمُقْتَسِمِینَ (۹۰)» همچنانک فرو فرستادیم برین مقتسمان. ,

«الَّذِینَ جَعَلُوا الْقُرْآنَ عِضِینَ (۹۱)» ایشان که قرآن بجادویی فرا داشتند و آن را پاره پاره باز دادند. ,

«فَوَ رَبِّکَ» بخداوند تو، «لَنَسْئَلَنَّهُمْ أَجْمَعِینَ (۹۲)» که ناچاره پرسیم ایشان را همگان. ,

«عَمَّا کانُوا یَعْمَلُونَ (۹۳)» از آنچ در دنیا می‌کردند. ,

«فَاصْدَعْ بِما تُؤْمَرُ» سخن شکاف و باز نه با دشمنان من، «وَ أَعْرِضْ» و روی گردان، «عَنِ الْمُشْرِکِینَ (۹۴)» از مشرکان. ,

«إِنَّا کَفَیْناکَ الْمُسْتَهْزِئِینَ (۹۵)» ترا کفایت کردیم کار این افسوس گران. ,

«الَّذِینَ یَجْعَلُونَ مَعَ اللَّهِ إِلهاً آخَرَ» ایشان که با اللَّه تعالی خدایی دیگر می‌گویند، «فَسَوْفَ یَعْلَمُونَ (۹۶)» آری آگاه شوند. ,

«وَ لَقَدْ نَعْلَمُ أَنَّکَ یَضِیقُ صَدْرُکَ بِما یَقُولُونَ (۹۷)» و نیک می‌دانیم که دل تو تنگ می‌شود از آنچ می‌گویند مرا و ترا. ,

«فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّکَ» خداوند خویش را بپاکی می‌ستای، «وَ کُنْ مِنَ السَّاجِدِینَ (۹۸)» و از پرستکاران می‌باش. ,

«وَ اعْبُدْ رَبَّکَ» و خداوند خویش را پرست، «حَتَّی یَأْتِیَکَ الْیَقِینُ (۹۹)» تا آن گه که بتو آید آن روز که همه خلق بی‌گمانند در آن روز. ,