حضور خویش خواهی جبر ما را از طغرل احراری غزل 3

1 حضور خویش خواهی جبر ما را تو مغروری به حسن ای بیمدارا!

2 به سیخ ناز مژگانت کشیدی دل دلدادگان مبتلا را!

3 سراسر قتل اهل عشق کردی نما لطفی به محزونان خدا را!

4 بنالم گر ز هجرت نرم گردد دل سخت هزاران سنگ خارا

5 چرا با ما نسازی یک تکلم؟! به معراجش رسانیدی جفا را!

6 اگر چندی نیایی جانب من ولی از دور می‌سازم دعا را

7 نسیمی گر صبا آرد ز کویت بدو ارسال دارم مدعا را

8 ز هجرت طغرل زار بلاکش بمیرد چیست فرمان تو یارا؟!