قومی که به افلاس گراید از سنایی غزنوی غزل 302

1 قومی که به افلاس گراید دل ایشان جز کوی حقیقت نبود منزل ایشان

2 وقتی که شود کار برایشان همه مشکل جز باده بگو حل که کند مشکل ایشان

3 گر چند قدیمست خلاف گل و آتش با آتش عشق‌ست موافق گل ایشان

4 با قافلهٔ مفلسی و مرحلهٔ عشق جز بار ملامت نکشد محمل ایشان

5 پیدا ز صفاتست و نهانست معانی در نفس عزیز و نفس مقبل ایشان

6 جز تربیت و تمشیت و صدق و صفا نیست پیرایه و سرمایهٔ جان و دل ایشان