مردم دیدهٔ ما جز به رُخَت ناظر نیست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 مردم دیدهٔ ما جز به رُخَت ناظر نیست دل سرگشتهٔ ما غیرِ تو را ذاکر نیست
2 اشکم احرامِ طوافِ حَرَمَت می‌بندد گر چه از خونِ دلِ ریش دمی طاهر نیست
3 بستهٔ دام و قفس باد چو مرغ وحشی طایر سِدره اگر در طلبت طایر نیست
4 عاشقِ مفلس اگر قلبِ دلش کرد نثار مَکُنَش عیب که بر نقدِ روان قادر نیست
5 عاقبت دست بدان سروِ بلندش برسد هر که را در طلبت همتِ او قاصر نیست
6 از روان بخشی عیسی نزنم دَم هرگز زان که در روح فَزایی چو لبت ماهر نیست
7 من که در آتشِ سودای تو آهی نزنم کِی توان گفت که بر داغِ، دلم صابر نیست
8 روز اول که سرِ زلفِ تو دیدم گفتم که پریشانیِ این سلسله را آخر نیست
9 سَرِ پیوند تو تنها نه دلِ حافظ راست کیست آن کِش سَرِ پیوند تو در خاطر نیست
معنی شعر:
تو فردی ثابت قدم و مصمم هستی. باپشتکاری که داری موفق می شوی. مردم داری و احترام به دیگران و حفظ حرمت افراد در تسریع موفقیت تو بی اثر نیست. غرور و تکبر را از خود دور کن و به خدا پناه ببر.ن.