قوم از جلال الدین محمد مولوی مثنوی معنوی 123

1 قوم گفتند این همه زرقست و مکر کی خدا نایب کند از زید و بکر

2 هر رسول شاه باید جنس او آب و گل کو خالق افلاک کو

3 مغز خر خوردیم تا ما چون شما پشه را داریم همراز هما

4 کو هما کو پشه کو گل کو خدا ز آفتاب چرخ چه بود ذره را

5 این چه نسبت این چه پیوندی بود تاکه در عقل و دماغی در رود