قوم گفتند از شما سعد خودیت
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 قوم گفتند از شما سعد خودیت نحس مایید و ضدیت و مرتدیت
2 جان ما فارغ بد از اندیشه‌ها در غم افکندید ما را و عنا
3 ذوق جمعیت که بود و اتفاق ذوق جمعیت که بود و اتفاق
4 طوطی نقل شکر بودیم ما مرغ مرگ‌اندیش گشتیم از شما
5 هر کجا افسانهٔ غم‌گستریست هر کجا آوازهٔ مستنکریست
6 هر کجا اندر جهان فال بذست هر کجا مسخی نکالی ماخذست
7 در مثال قصه و فال شماست در غم‌انگیزی شما را مشتهاست
ادامه توضیحات شاعر