دهقان که ز ما بیش خرد حاصل از اسیر شهرستانی غزل 7

1 بهار سوختن گردیده شمع بزم ما امشب توان چیدن گل از بال و پر پروانه ها امشب

2 چنان کیفیت جام تبسم برده از هوشم که در چشمم نمی آید نگاه آشنا امشب

1 جذبه‌ها زین کوشش بی‌بال و پر دیدیم ما کعبه و بتخانه را در یک سفر دیدیم ما

2 هجر ما آیینه وصل است و بعد آیین قُرب هر قدر شد دور آن را بیشتر دیدیم ما

1 گر صدق کلامت ندهد بال یقین را پرواز تجرد که دهد روح امین را

2 از شرع تو هرکیش گدازد زخجالت چون موم که بر شعله زند نقش نگین را