دهقان که ز ما بیش خرد حاصل از اسیر شهرستانی غزل 7

1 اندیشه کند قبله شکیبایی ما را آیینه کند آینه رسوایی ما را

2 تا عشق رمیدن کند از یاد نگاهی وحشت زخدا خواسته تنهایی ما را

1 مکن در کار گلشن جلوه‌های انتخابی را مده بر باد رنگ و بوی گل‌های نقابی را

2 دلم در سینه تا پر می زند چشمش خبر دارد نمی دانم کجا آورده این حاضر جوابی را

1 نکرده شکوه بیجا زیارت لب ما اثر ز خود رود از انتعاش یارب ما

2 نه از نزاع وبالی نه از جدل خللی فروغ آینه صاف ماست کوکب ما