گذشت عمر و تو در فکر نحو و صرف و معانی از شیخ بهایی مقطع 3

1 برخیز سحر، ناله و آهی می‌کن استغفاری ز هر گناهی می‌کن

2 تا چند، به عیب دیگران درنگری یکبار به عیب خود نگاهی می‌کن

1 ساز بر خود حرام، آسایش که فراغت طریق مردی نیست

2 پا بفرسای در ره طلبش پا همین بهر هرزه گردی نیست

1 دل درد و بلای عشقش افزون خواهد او دیدهٔ دل همیشه در خون خواهد

2 وین طرفه که این ز آن «بحل» می‌طلبد و آن در پی آنکه عذر او چون خواهد