نقاش که بر نقش تو پرگار از سنایی غزنوی رباعی 153

1 زلف پر تابت مرا در تاب کرد چشم پر خوابت مرا بی خواب کرد

2 با تن من کرد نور عارضت آنکه با تار قصب مهتاب کرد

1 گر شبی عشق تو بر تخت دلم شاهی کند صدهزاران ماه آن شب خدمت ماهی کند

2 باد لطفت گر به دارالملک انسان بروزد هر یکی را بر مثال یوسف چاهی کند

1 آفرین بادا بر آن کس کو ترا در بر بود و آفرین بادا بر آن کس کو ترا در خور بود

2 آفرین بر جان آن کس کو نکو خواهت بود شادمان آن کس که با تو در یکی بستر بود