درد دلم از طبیب بیهوده از سنایی غزنوی رباعی 210

1 نگارینا دلم بردی خدایم بر تو داور باد به دست هجر بسپردی خدایم بر تو داور باد

2 وفاهایی که من کردم مکافاتش جفا آمد بتا بس ناجوانمردی خدایم بر تو داور باد

1 در دل آن را که روشنایی نیست در خراباتش آشنایی نیست

2 در خرابات خود به هیچ سبیل موضع مردم مرایی نیست

1 هر کو به خرابات مرا راه نماید زنگ غم و تیمار ز جانم بزداید

2 ره کو بگشاید در میخانه به من بر ایزد در فردوس برو بر بگشاید