دگر ره باز پرسیدش که جانها از نظامی گنجوی خمسه 103

1 چون اشارت رسید پنهانی از سرا پرده سلیمانی

2 پر گرفتم چو مرغ بال گشای تا کنم بر در سلیمان جای

1 ای مدنی بُرقِع و مَکی نقاب سایه نشین چند بود آفتاب

2 گر مهی از مهر تو موئی بیار ور گلی از باغ تو بوئی بیار

1 ای به زمین بر چو فلک نازنین ناز کِشَت هم فلک و هم زمین

2 کار تو زآنجا که خبر داشتی برتر از آن شد که تو پنداشتی

1 دگر باره بگفتش کای خردمند طبیبانه در آموزم یکی پند

2 جوابش داد کای باریک بینش جهان جان و جان آفرینش

1 بیا ساقی آن ارغوانی شراب به من ده که تا مست گردم خراب

2 مگر زان خرابی نوائی زنم خراباتیان را صلائی زنم