1 گزین فخر دین ، آن شجاعی، که چرخ مرو را بمردی قرینه ندید

2 بجام رضا همچو مردان مرد شراب قضا بستد و در کشید

3 ز دار فنا شد بدار بقا در آن خطه جای اقامت گزید

4 مپنداردا، هیچ کوته نظر که آن شخص در زیر خاک آرمید

5 بلی ، از جهان فرومایه رفت و لیکن بفردوس اعلی رسید

6 بپر سعادت چو روح الامین بدین سقف زنگارگون بر پرید

7 چو از عیب هاجان او پاک باد برون رفت ازین خاکدان پلید