آنی که فلک با تو درآید به طرب از مولانا رباعی 79

1 بستگی این سماع هست ز بیگانه‌ای ز ارچلی جغد گشت حلقه چو ویرانه‌ای

2 آنک بود همچو برف سرد کند وقت را چون بگدازد چو سیل پست کند خانه‌ای

1 همرنگ جماعت شو تا لذت جان بینی در کوی خرابات آ تا دردکشان بینی

2 درکش قدح سودا هل تا بشوی رسوا بربند دو چشم سر تا چشم نهان بینی

1 آمد مه ما مستی دستی فلکا دستی من نیست شدم باری در هست یکی هستی

2 از یک قدح و از صد دل مست نمی‌گردد گر باده اثر کردی در دل تن از او رستی

1 دلا نزد کسی بنشین که او از دل خبر دارد به زیر آن درختی رو که او گل‌های تر دارد

2 در این بازار عطاران مرو هر سو چو بی‌کاران به دکان کسی بنشین که در دکان شکر دارد

1 بوقلمون چند از انکار تو در کف ما چند خلد خار تو

2 یار تو از سر فلک واقف است پس چه بود پیش وی اسرار تو

1 هله هش دار که در شهر دو سه طرارند که به تدبیر کلاه از سر مه بردارند

2 دو سه رندند که هشیاردل و سرمستند که فلک را به یکی عربده در چرخ آرند