1 آن که بر ما رقم کین زده از کینه ما نقش خود دیده در آیننه ز آیینه ما

2 عید و نوروز بود مکتب ما را هر روز به محبت گذرد شنبه و آدینه ما

3 محضر سلطنت عشق اگر بخوانند خاتم و سکه برآرند ز گنجینه ما

4 خورده دل زخمی از آن غمزه که نتوانی دوخت تو که صد بار فزون دوخته یی سینه ما

5 زان نگاهی که به دنبال چشمت نرسد خون فرو می چکد از خرقه پشمینه ما

6 آزمودیم، به زور می امسال نبود قدحی داشت خم از باده پارینه ما

7 طرفه شوری سحر از سینه «نظیری » برخاست ساخت کار همه را گریه دوشینه ما