آن که شب داد توبه ام ز از نظیری نیشابوری غزل 61

1 آن که شب داد توبه ام ز شراب امشبم باز دید مست و خراب

2 لب ساغر چنان زنم بوسه که درآرم حریف را از خواب

3 مزه کز راح آتشین گیرم خاک را در دهان بگردد آب

4 عضو عضوم پرند از مستی کاهلی ها همه شوند شتاب

5 ظرف لبریز کردم از باده همچو ماه دو هفته از مهتاب

6 ره مستی گرفته جانب دوست می روم تا برآرمش ز حجاب

7 محوتر می شوم ز خود هر دم رفتم از دست مطربا دریاب

8 قوتم نیست پست کن پرده طاقتم نیست گوش چنگ متاب

9 بر «نظیری » مگر ببخشایند به جزع وانمی شود این باب