1 آنی که از تو حرف جفا می توان شنید دردت کشم که نام دوا می توان شنید

2 قدت بلند باد که بر نخل حسن تست آن گل کزو نسیم وفا می توان شنید

3 بگشای لب که هر چه تو گویی چنان کنم حکم ترا بسمع رضا می توان شنید

4 جایی که پسته ی تو زبان آوری کند دشنام تلخ به ز دعا می توان شنید

5 خوبان بعاشقان سخن خوش نمی کنند ور هم سخن کنند کجا می توان شنید

6 فریاد از آن سماع و فغان زین نوای نی یکچند نیز ناله ی ما می توان شنید

7 مقصود صحبتست ز گل، ورنه بوی گل انصاف اگر بود ز صبا می توان شنید

8 شد سالها که ناله ی فرهاد پست شد در بیستون هنوز صدا می توان شنید

9 مرغان شدند مست فغانی مرو ز باغ کز هر زبان هزار نوا می توان شنید