آنکه دایم می‌خراشد سینه از قدسی مشهدی غزل 79

1 آنکه دایم می‌خراشد سینه ما ناخن است خارخار سینه ما را مداوا ناخن است

2 زاهد و ترسا ز من هر یک به نوعی راضی‌اند می‌گشایم عقده از هر رشته‌ای تا ناخن است

3 عشق اگر باشد کشد هر لاغری صد کوه غم از گره بر رشته باکی نیست هرجا ناخن است

4 نیست ظاهر از برون زخم و درون صد جای ریش استخوان در سینه احباب گویا ناخن است

5 می‌کند افغان ما آخر سرایت در دلی می‌خراشد سینه‌ای گر ناخن ما ناخن است

6 نیم بسمل را علاج درد تیغ دیگری‌ست با دلم زان پنجه غم را مدارا ناخن است

7 دیده‌ام را مانع نظاره آب دیده شد موج دایم در خراش روی دریا ناخن است