1 آنکه دلم برد و جور کرد و جدا شد صید ندیدم ز بند او، که رها شد

2 با دگران سرکشی نمود و تکبر سرکش و بیدادگر به طالع ما شد

3 رنج که بردیم باد برد و تلف گشت سعی که کردیم هرزه بود و هبا شد

4 نوبت آن وصل را که وعده همی داد هیچ به فرصت نگه کرد و قضا شد

5 دل ز برم برد و زهره نیست که گویم: آن دل سرگشته را که برد و کجا شد؟

6 گر کندم قصد جان دریغ ندارم کام من آمد چو کام دوست روا شد

7 با همه جوری دلم نداد که گویم: اوحدی از هجر او شکسته چرا شد؟