1 جامهٔ کهنه رنج و اندوه است جامهٔ نو ز دولت انبوه است

2 بهترین جامه‌ای بود هنگفت مر مرا اوستاد چونین گفت

3 مر زنان راست جامهٔ رنگین اصل شادی و راحت و تزیین

4 جامهٔ سرخ مایهٔ شادیست سال و مه بخت از او به آزادیست

5 جامهٔ هیبت است رنگ سیاه ور بود زرد درد و محنت و آه

6 جامه‌های کبود اندوهست رنج بر دل فزونتر از کوهست

7 طیلسان و ردا کمال بُوَد کیسه و صره اصل مال بُوَد

8 نردبان اصل و مایهٔ سفرست لیک زان مرد را همه خطرست

9 آسیا مردم امین باشد آنکه در خانه به گزین باشد

10 دام باشد به خواب بستن کار آینه زن بُوَد نکو هُش دار

11 بستگی آیدت ز قفل پدید چون گشایش که آیدت ز کلید