بادهٔ تلخ کهنم آرزوست از فیض کاشانی غزل 153

1 بادهٔ تلخ کهنم آرزوست ساقی سیمین ذقنم آرزوست

2 زهد ریا عیش مرا تلخ کرد دلبر شیرین دهنم آرزوست

3 صحبت زاهد همه خار غمست شاهد گل پیرهنم آرزوست

4 خال معنبر برخی چون قمر زلف شکن در شکنم آرزوست

5 خیز و لب خود بلب من بنه بوسه بر آن لب زدنم آرزوست

6 خیز که از توبه پشیمان شدم ساقی پیمان شکنم آرزوست

7 تلخ بگو زان لب و دشنام ده باده زجام سخنم آرزوست

8 خیز و بکش تیغ و بکش تا بحشر زندگی در کفنم آرزوست

9 نی غم زر دارم و نی سیم فیض دلبر سیمین بدنم آرزوست