شب تار و بیابان پرورک بی از باباطاهر دوبیتی 298

1 مو را درد دلم خو کرده واته ندونی درد دل ای بیوفا ته

2 بوره مو سوته دل واته سپارم ته ذونی با دل و دل ذونه با ته

1 غم عشقت ز گنج رایگان به وصال تو ز عمر جاودان به

2 کفی از خاک کویت در حقیقت خدا دونه که از ملک جهان به

1 مو آن رندم که نامم بی‌قلندر نه خان دیرم نه مان دیرم نه لنگر

2 چو روج آیو بگردم گرد گیتی چو شو آیو به خشتی وانهم سر

1 اگر دستم رسد بر چرخ گردون از او پرسم که این چون است و آن چون

2 یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یکی را نان جو آلوده در خون

1 چه خوش بی‌ مهربانی هر دو سر بی که یکسر مهربانی دردسر بی

2 اگر مجنون دل شوریده‌ای داشت دل لیلی از آن شوریده تر بی