1 شکفته شد گل از باد خزانی تو در باد خزانی بی زیانی

2 همه شمشاد و نرگس گشتی ای دل چه چیزی مردمی یا بوستانی

3 ز بوی موی پیچان سنبلی تو ز رنگ و روی رخشان ارغوانی

4 چه کرده است آن سر زلف ببویت که یک ساعت به یک جایش نمانی

5 گهس بربندی و گاهش ببری گهش گردآوری گه برفشانی

6 گهش آویخته داری دو بر دو گهش بر آتش رخشان نشانی

7 بیا تا هر دو عطاری گزینیم که مشگ و زعفران شد رایگانی

8 بدان زلف و بدین رخ رنج نبود ز بی مشکی و از بی زعفرانی

9 مرا طعنه زنی گوئی دلت نیست اگر من بی دلم تو بی دهانی

10 بیا تا آفرین شاه خوانیم ..............................

11 خداوند خداوندان گیتی جمال خسروی و ملکبانی

12 سپهبد میر نصر ناصر دین بهر فخری و هر فضلی یکانی

13 نداند کرد جز رای درستش کس الفاظ خرد را ترجمانی

14 بجز رسم مفیدت کس نکرده ست به گنج آفرین بر قهرمانی

15 صلاح دین و دنیا را همیشه گشاده بد ره و بسته میانی

16 کسی کو را تو بشناسی به هر حال بزرگ است ار بخوانی ار برانی

17 بسان دعوت یوسف نشانت به پیران باز گرداند جوانی

18 کمانت وقت زخم آهنگداز است چگونه گویمت کآهن کمانی

19 ز مهر صولجانت هر مهی ماه دو ره بر چرخ گردد صولجانی

20 ندانم هیچ بخرد کو نبوده ست به راه حمدت اندر کاروانی

21 اگر پرویز جود تو بدیدی نیازیدی به گنج شایگانی

22 به جای اندر نگنجد پیشی از جای توئی کاندر جهان پیش از جهانی

23 ز تست احکام گیتی نه توئی خود قرانی نیستی صاحب قرانی

24 بدان کز وی نهانی ، آشکاری بدات کس کآشکاری ، زو نهانی

25 همی بینند و تعیینت ندانند به هر کس مانی و کس را نمانی

26 به تو ما ایمنیم و در نهیبیم نهیبی تو ندانم یا امانی

27 چو حلمت بنگرم گویم تنی تو چو لفظت بنگرم گویم روانی

28 اگر حق عمرۀ دین است حقی وگر جان امر یزدان است جانی

29 جوانمردی یکی مرموز لفظی ست مر آن مرموز را شرح و بیانی

30 تو آثار جلالت را مشیری تو اخبار کفایت را عیانی

31 تو تأیید مروت را فصولی تو تاریخ فتوّت را زبانی

32 تو مرقوم هدایت را دلیلی تو مر وقت سلامت را اوانی

33 تو بر ما مهربانی پیش هیجا چرا بر خویشتن نامهربانی

34 اگر گوهر فشانی روز رادی عجب نبود که تو دریا بیانی

35 برسم نیک تو منسوخ گردد رسوم خسروان باستانی

36 خداوندا نخستین روز آبان نگر تا جز به شادی نگذرانی

37 همیشه تا بلندی دارد آتش همی تا خاک پست است از گرانی

38 خداوند جهان باش و خداوند به نام نیک و عمر جاودانی

39 دو گونه تهنیت گفتم به یک بیت چو بر خوانم تو این معنی بدانی

40 ز بنده بر تو فرّخ باد هرمز ز تو بر بنده جشن مهرگانی