پیچیده تر ز طره او دود آه ماست از کلیم غزل 59

1 پیچیده تر ز طره او دود آه ماست برگشته تر از آن مژه بخت سیاه ماست

2 در راه او بخون خود از بسکه تشنه ایم هرکس که چاه می کند او خضر راه ماست

3 ما را چو کاه تکیه بدیوار خلق نیست خاکیم و بردباری پشت و پناه ماست

4 یک کس بسوی مقصد خود ره نمی برد دنیا زبسکه تیره ز بخت سیاه ماست

5 ما را چو سوختی تو هم افزوده می شوی ای شعله سرکشیت ز مشت گیاه ماست

6 کوتاه می شود همه شمعی ز سوختن شمعیکه سر بعرش رسانیده آه ماست

7 تا دیده ای بگلشن رخسار او کلیم همچون نسیم نکهت گل با نگاه ماست