ماه فروماند از جمال محمد از سعدی شیرازی قصیده 16

1 ماه فروماند از جمال محمد سرو نباشد به اعتدال محمد

2 قدر فلک را کمال و منزلتی نیست در نظر قدر با کمال محمد

3 وعدهٔ دیدار هر کسی به قیامت لیلهٔ اسری شب وصال محمد

4 آدم و نوح و خلیل و موسی و عیسی آمده مجموع در ظلال محمد

5 عرصهٔ گیتی مجال همت او نیست روز قیامت نگر مجال محمد

6 وآنهمه پیرایه بسته جنت فردوس بو که قبولش کند بلال محمد

7 همچو زمین خواهد آسمان که بیفتد تا بدهد بوسه بر نعال محمد

8 شمس و قمر در زمین حشر نتابد نور نتابد مگر جمال محمد

9 شاید اگر آفتاب و ماه نتابند پیش دو ابروی چون هلال محمد

10 چشم مرا تا به خواب دید جمالش خواب نمی‌گیرد از خیال محمد

11 سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی عشق محمد بس است و آل محمد