1 جلوه پیچ و خم از موی کمر خواهد رفت تاب این رشته باریک بدر خواهد رفت

2 دل زسودای سر زلف تو خواهد واسوخت از سر مجمرم این دود بدر خواهد رفت

3 یک جهان بار شکایت زجهان خواهد بست هر که از کشور هستی بسفر خواهد رفت

4 خار هم در قدم رهروان در سفرست گل سپر گر نشود تا بجگر خواهد رفت

5 سفر ملک فنا ایدل اگر خواهی کرد وقت شد قافله شمع سحر خواهد رفت

6 گر چنین شعله کشد کینه یاران وطن چون شرر در سفرم عمر بسر خواهد رفت

7 بکمال ار برسد رابطه راز و نیاز دود شمع از سر پروانه بدر خواهد رفت

8 چرخ با صافدلان بسکه بهانه طلبست رشته گر پاره شود آب گهر خواهد رفت

9 گوش بر گریه ام افکن که سخن از تف دل آب خواهد شد و از دیده تر خواهد رفت

10 گر بشمشیر دهد تاب تف خون کلیم جوهر از تیغ برون همچو شرر خواهد رفت