1 بزرگوارا دنیا ندارد آن عظمت که هیچکس را زیبد بدان سرافرازی

2 شرف به علم و عمل باشد و تو را همه هست بدین نعیم مزور چرا همی نازی؟

3 ز چیست کاهل هنر را نمی کنی تمییز؟ تو نیز نه به هنر در زمانه ممتازی؟

4 به سوی من تو به بازی نگه مکن که ز علم دلم به گیسوی حوران همی کند بازی

5 اگر چه تلخ بود یک سخن ز من بشنو چنانک آن را دستور حال خودسازی

6 تو این سپر که ز دنیا کشیده ای در روی به روز عرض مظالم چنان بیندازی

7 که از جواب سلامی که خلق را بر توست به رد مظلمه دیگری نپردازی