به عشق از دو جهان بی نیاز از غالب دهلوی غزل 173

1 به عشق از دو جهان بی نیاز باید بود مجاز سوز حقیقت گداز باید بود

2 به جیب حوصله نقد نشاط باید ریخت به جان شکوه تغافل طراز باید بود

3 چو لب ز هرزه نوایان شوق نتوان شد چو دل ز پرده سرایان راز باید بود

4 چو بزم عشرتیان تازه رو توان جوشید چو شمع خلوتیان جان گداز باید بود

5 کمر نهفته به تاراج خویش باید بست شریک مصلحت سعی ناز باید بود

6 چو شوق بال گشاید توان به خود بالید چو ناز جلوه گر آید نیاز باید بود

7 به صحن میکده سرمست می توان گردید به کنج صومعه وقت نماز باید بود

8 به خون تپیده ذوق نگاه نتوان زیست شهید آن مژه های دراز باید بود

9 نگه ز دیده بیدار جو که سائل را به کدیه طالب درهای باز باید بود

10 چه بر ز راحت آزادگی خوری غالب؟ ترا که این همه با برگ و ساز باید بود