لب از می شسته وز آب لطافت روی چون گل هم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 لب از می شسته وز آب لطافت روی چون گل هم به خون دردمندان تاب داده زلف و کاکل هم
2 درون آی از درم کز پردهٔ هستی روم بیرون ندارم بی‌جمالت بیش ازین صبر و تحمل هم
3 تأمل تا به کی تدبیر تا چند ای نکوخواهان گذشته کار و بار من ز تدبیر و تأمل هم
4 به یاد قامت و زلفت روم در بوستان هردم کشم در دیده شاخ ارغوان و جعد سنبل هم
5 مرا خود می‌کشد از ناز چشم فتنه‌انگیزت بران از غمزه افزون تا به کی تیغ تغافل هم
6 فغانی بیش ازین افغان مکن در گلشن کویش دمی از ناله کردن می‌شود خاموش بلبل هم
ادامه توضیحات شاعر