نوش لب یار نیم خند است از نیر تبریزی غزل 31

1 نوش لب یار نیم خند است دوشان دلان بهار قند است

2 عاشق چکند که دل نبازد کان کودک شوخ دلپسند است

3 بی خود زقفای تو نپویم یک گردن و صد هزار بند است

4 جانهای بلب رسیده داند در کشور حسن بوسه چند است

5 کوتاه کنم حدیث زلفت تا چشم همیرود کمند است

6 تیری و دو صد شانه در پیش نازی و دو صد نیازمند است

7 آهسته رو ای شه سواران صد قافله دل پی سمند است

8 سروار بتو سر فرو نیارد پیداست که قامتش بلند است

9 سیلاب ز سرگذشت و نه نشست آتش که بجان مستمند است

10 دردا که طبیب را خبر نیست زنیدرد که بر تن نژند است