1 زندگی شوخی کمین رمیست فرصت گیر و دار صبحدمیست

2 بسکه تنگ است عرصهٔ امکان چون ‌نگه هرطرف روی قدمیست

3 پوست بر تن دربدن ممسک همچو ماهی جدایی درمیست

4 عجز خوش استقامتی دارد بار نُه آسمان به دوش خمیست

5 یاس پیموده ام ز باده مپرس جام و مینای اشک چشم نمیست

6 به سر خود که خاک پای توام خاک پای تو را به خود قسمیست

7 هم به خود یک نگه‌تغافل زن اگر آیینه قابل ستمیست

8 هرکجا عشق چهره‌پرداز است سایه هم صورت سیه‌قلمیست

9 بر فلک می‌توان شد از تسلیم پایهٔ عزت هلال خمیست

10 بیدل از دامگاه صحبت خلق سرکشدن به‌جیب خویش رمیست