پادشاهی در از عطار نیشابوری الهی نامه 3197

1 پادشاهی در رهی میشد پکاه خاک بیزی میگذشت آنجایگاه

2 پس زفان بگشاده بود آن خاک بیز کای خدا بر فرق کردم خاک ریز

3 گر مرا بایست رفتن سوی کار تاکنون در کار بودم بی قرار

4 ور پگه بایست کردن عزم راه کار را برخاستم اینک پگاه

5 آنچه بر من بود آوردم بجای کار اکنون با تو افتاد ای خدای

6 شاه خوش شد از حدیث خاک بیز گفت گیر این بدره در غربال ریز

7 چون پگاهی کار را بشتافتی آنچه جستی بیشتر زان یافتی