1 کعبهٔ وصل تو پناه منست طاق ابروت قبله گاه منست

2 چشم فتان مست خونریزت خود زبیداد خود پناه منست

3 خود ره لشگر غمت دادم غارت خان و مان گناه منست

4 بنگاهی اگر خراب شدم چشم مست تو عذرخواه منست

5 شد دلم خون زروی گلگونت اشک خونین من گواه من است

6 روی و راه دگر نمیدانم لطف و قهر روی و راه منست

7 فیض روز تو هم تیره از آنست بخت من هم سیه ز آه منست