موجه دریا ز شورم مصرع از اسیر شهرستانی غزل 282

1 موجه دریا ز شورم مصرع پیچیده است در صدف گوهر ز اشکم معنی دزدیده است

2 از هوای گلشن چاک گریبان کسی نکهت یوسف گل در پیرهن بالیده است

3 ناله خاموشی است تکرار فراموشی خوش است گفتگوی آشنایی گوش کس نشنیده است

4 گریه ما دشت را مهمان دریا می کند صفحه بحر ازحباب و موج بزم چیده است

5 در ریاض آرزو گر خار بلبل سبز شد آنچه حاصل کرده ام عمری گل ناچیده است

6 شرمساری ها عصیان خرمن اندوزی کند عضو عضو ما ز دهشت دانه پاشیده است