جنس موهومم دکان آبرویی از بیدل دهلوی غزل 600

1 جنس موهومم دکان آبرویی چیده است هیچ هم در عالم امید می‌ارزیده است

2 در جناب حضرت شاه سلیمان بارگاه ناتوان موری خیال عرضی اندیشیده است

3 زین سطوری چندکزتسلیم دارد افتخار معنی رازم جبینها بر زمین مالیده است

4 تا به رنگش وارسی ازنقش ما غافل مباش بحر در جیب حباب اینجا نفس دزدیده است

5 همچو شبنم در تمنای نثار نوگلی داشتم اشکی نمی‌دانم کجا غلتیده است

6 طبع آزاد از خروش جسم دارد انبساط زخمه تا بر تار می‌آید صدابالیده است

7 نقد انفاسم نه‌تنها صرف آهنگ دعاست گر همه رنگ است با من‌گرد اوگردیده است

8 در غبار خط نفس دزدیده آهی می‌کشم سرمه‌گردیده‌ست دل تا این صدا پالیده است

9 دستگاه لفظ‌کزپیشانی‌ام بسته‌ست نقش خط چه‌معنی دارد ابنجاسجده هم‌لغزیده است

10 خامشی از بس‌که نازک می‌سراید درد دل جز خیال شاه فریادم‌کسی نشنیده است

11 گشته‌ام پیر و ز حق نعمت دیرینه‌اش همچنان در هر بن مویم نمک خوابیده است

12 غیر وحشت باغ امکان را نمی‌باشدگلی چرخ هم اینجا ز جیب صبح دامن چیده است

13 هرکجا سرکرده‌ام بیدل دعای دولتش جوش‌آمین از زمین تا آسمان پیچیده است