1 فکر تدبیر سلامت خون راحت خوردنست ما همه بیچاره‌ایم و چاره ما مردنست

2 صبح گر هنگامهٔ نشو و نما بر چرخ چید خاک ما را هم بساطی بر هوا گستردنست

3 بس که در باغ جهان تنگ است جای انبساط رنگ اگر دارد پر پرواز در پژمردنست

4 شیشهٔ ساغر سال و مه ندارد دم زدن عافیت اینجا نفس بیرون دل بشمردنست

5 طاس گردون هرچه آرد مفت اوهام است و بس در بساط ما امید باختن هم بردنست

6 محرم بحر از شکست قطره می‌لرزد چو موج خصم رحمت زیستن دل‌های خلق آزردنست

7 جبههٔ بحر از عرق تا حشر نتوان یافت پاک زانقدر خشکی که گوهر را غم افسردنست

8 امتحان ‌در هرچه ‌کوشد خالی ‌از تشویش نیست بار مشق خامه هم بر پشت ناخن بردنست

9 بر تغافل زن ز اصلاح شکست کار دل موی چینی بیش و کم شایستهٔ نستردنست

10 جرات افشای راز عشق بیدل سهل نیست تا چکد یک اشک مژگان‌ها به خون افشردنست