هژیر و نغز و خوش ای باد نو بهار بوز از ادیب فراهانی دیوان اشعار 29

1 شاه از تبار خویش وزیر اختیار کرد وین اختیار نیک، شه بخت یار کرد

2 بنیاد ملک روی به سستی نهاده بود زین اختیار پایه ملک استوار کرد

1 مزینیه، کنون رونقی دیگر دارد که از سعادت اولاد خود خبر دارد

2 مزینیه چو سیمرغ عنبرین پر و بال هزار بیضه زرین بزیر پر دارد

1 مرا وزارت عدلیه از نخستین بار ندید قابل شفقت نخواند لایق کار

2 چرا که فاقد هر شرط و جامع هر خلف بدم که آدمیم من نه گرگ آدم خوار