دل ها همه به بوی گل آویختست از نظیری نیشابوری غزل 293

1 دل ها همه به بوی گل آویختست باز عیشی به طرف هر چمن انگیختست باز

2 شوق شراب و شاهدم افتاده در دماغ سودا متاع بر سر هم ریختست باز

3 یادم ز خنده لب معشوق می دهد گل بر جراحتم نمکی بیختست باز

4 دریاب کاین عبیر چه خوش بوی کرده اند در باغ عطرها به هم آمیختست باز

5 از میکده به گشت چمن آمده نشاط غم از چمن به مدرسه بگریختست باز

6 شیخان خرقه پوش خرابند ازین هوا در دست ابر سبحه بگسیختست باز

7 دامان کوه گیر «نظیری » که از کمر فرداست تیغ قهر برآهیختست باز