دل به تحفه هر که او در منزل از سنایی غزنوی غزل 121

1 دل به تحفه هر که او در منزل جانان کشد از وجود نیستی باید که خط بر جان کشد

2 در نوردد مفرش آزادگی از روی عقل رخت بدبختی ز دل از خانهٔ احزان کشد

3 گر چه دشوارست کار عاشقی از بهر دوست از محبت بر دل و جان رخت عشق آسان کشد

4 رهروی باید که اندر راه ایمان پی نهد تا ز دل پیمانهٔ غم بر سر پیمان کشد

5 دین و پیمان و امانت در ره ایمان یکیست مرد کو تا فضل دین اندر ره ایمان کشد

6 لشکر لا حول را بند قطیعت بگسلد وز تفاوت بر شعاع شرع شادروان کشد

7 خلق پیغمبر کجا تا از بزرگان عرب جور و رنج ناسزایان از پی یزدان کشد

8 صادقی باید که چون بوبکر در صدق و صواب زخم مار و بیم دشمن از بن دندان کشد

9 یا نه چون عمر که در اسلام بعد از مصطفا از عرب لشکر ز جیحون سوی ترکستان کشد

10 پارسایی کو که در محراب و مصحف بی گناه تا ز غوغا سوزش شمشیر چون عثمان کشد

11 حیدر کرار کو کاندر مصاف از بهر دین در صف صفین ستم از لشکر مروان کشد