دل که عمری داشت در خاطر از اسیر شهرستانی غزل 172

1 پری گشته آیینه دار هوا توان دیدن از روی کار هوا

2 چرا مست و مجنون نباشد کسی هوای بهار و بهار هوا

1 تا شد ز یاد تو روشن چراغ ما آیینه شبنمی است زگلهای باغ ما

2 مست هوا میکده سایه گلیم داغ است آفتاب ز رشک ایاغ ما

1 یا جلوه مده فرشته ها را یا خام مکن برشته ها را

2 دهقانی برق اگر نباشد انبار کنند کشته ها را