دل دریا سکون از اقبال لاهوری ارمغان حجاز 297

1 گر به الله الصمد دل بسته ئی از حد اسباب بیرون جسته ئی

2 بندهٔ حق بندهٔ اسباب نیست زندگانی گردش دولاب نیست

1 نه هر کس از محبت مایه دار است نه با هر کس محبت سازگار است

2 بروید لاله با داغ جگر تاب دل لعل بدخشان بی شرار است

1 جهد کن در بیخودی خود را بیاب زود تر والله اعلم بالصواب

1 مثل آئینه مشو محو جمال دگران از دل و دیده فرو شوی خیال دگران

2 آتش از ناله مرغان حرم گیر و بسوز آشیانی که نهادی به نهال دگران