1 دل بیضهٔ طاووس خیال است به برگیر یعنی نفسی چند توهم درته پرگیر

2 این صبح امیدی‌که طرب مایهٔ هستی‌ست بادی به قفس فرض‌کن آهی به جگرگیر

3 اقبال به آتش همه یاس است ندامت گرتاج به فرق تونهد دست به سرگیر

4 در محفل هستی منشین محو اقامت خمیازه بهار است نفس‌، جام سحرگیر

5 آسودگی دهرکمینگاه تپشهاست هر سنگ‌ که بینی پرپرواز شررگیر

6 رنگ دو جهان ریخته‌اند از تپش دل بر هرچه زنی دست همان موج‌ گهر گیر

7 مزد طلب اهل وفا وقف تلف نیست ای شمع زآتش پر پروانه به زرگیر

8 امید به‌کوی تو همین خاک‌نشین است گوهر سر مویم ره صحرای دگرگیر

9 حرفی ننوشتم‌که دلی خون نشد آنجا از نامهٔ من در پر طاووس خبر گیر

10 بیحاصلی است آنچه ز اسباب جنون نیست دستی‌ که نیابی به ‌گریبان به ‌کمرگیر

11 بیدل به ره عشق ز منزل اثری نیست تا آبله‌ای ‌گر برسی مفت سفر گیر