دل در برم ز ناله پنهان لبالب از قدسی مشهدی غزل 114

1 دل در برم ز ناله پنهان لبالب است ناقوس پرصداست کز افغان لبالب است

2 عشقم برد به میکده، زان روی که جای می خم‌های او ز خون شهیدان لبالب است

3 هرگز به دل تصور مرهم نکرده‌ام با آنکه ریش سینه ز پیکان لبالب است

4 ره نیست خواب را، که ز خونابه دلم پیمانه‌وار دیده گریان لبالب است

5 زین چشم اشک‌بار و دل پاره‌پاره‌ام روی زمین ز لولو و مرجان لبالب است

6 قدسی نمی‌زند مژه بر هم که دیده‌اش از آرزوی دیدن جانان لبالب است