دل آواره مستمندکسی از اسیر شهرستانی غزل 298

1 دل آواره مستمندکسی است دیده جولانگه سمند کسی است

2 سرو با اینهمه سرافرازی سایه قامت بلند کسی است

3 نشکند از هجوم لشکر غم که طلسم دلم به بند کسی است

4 در غم عشق کام تلخ مرا ساغر باده زهرخند کسی است

5 صیدی از دام محنت آزاد است که اسیر خم کمند کسی است